Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Duo Reges: constructio interrete. Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Non est igitur voluptas bonum.

Esse tantam vim virtutis tantamque, ut ita dicam, auctoritatem honestatis, ut reliqua non illa quidem nulla, sed ita parva sint, ut nulla esse videantur.

Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te
igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat?

Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum
omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem.

Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

De illis, cum volemus. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Immo videri fortasse. Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis.

Proclivi currit oratio.: Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant;
Bork: In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;
Tuum credibile?: Tum ille: Ain tandem?
Bork: Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc.

Quid dubitas igitur mutare principia naturae?
Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?
Negat enim summo bono afferre incrementum diem.
Cur deinde Metrodori liberos commendas?

Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.
Beatus sibi videtur esse moriens.
Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.
Prioris generis est docilitas, memoria;
Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.

Summus dolor plures dies manere non potest? Itaque contra est, ac dicitis; Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Bonum liberi: misera orbitas.